شبکهی نرمافزارمحور یا Software-Defined Network (SDN) به نوعی از شبکه گفته میشود که از کنترلرهای مبتنی بر نرمافزار یا رابطهای برنامهنویسی اپلیکیشن (API) برای برقرار ارتباط با زیرساخت سختافزاری و هدایت ترافیک روی شبکه استفاده میکند.
این مدل شبکه، با مدلهای سنتی متفاوت است؛ در مدلهای سنتی از دستگاههای سختافزاری اختصاصی (مانند روترها و سوییچها) برای کنترل ترافیک شبکه استفاده میشود؛ اما SDN میتواند از طریق نرمافزار یک شبکهی مجازی را ایجاد و کنترل کند – و یا سختافزارهای سنتی را کنترل کند. شبکهی SDN سازمانها را قادر میکند روتینگ پکتهای داده را از طریق یک سرور مرکزی انجام دهند.
شبکهای که با معماری SDN طراحی شده باشد، هم انعطافپذیری بالایی داشته و هم میتواند محصولات تامینکنندههای مختلف را در خود جای دهد. این دو ویژگی مزایای بسیاری برای اپراتورهای دیتاسنترها، اپراتورهای شبکه، مشتریان و کاربران نهایی دارند. با SDN، بهروزرسانی یک پالیسی یا بهینهسازی شبکه برای یک اپلیکیشن خاص صرفا نیاز به برنامهنویسی یک نرمافزار دارد و نیازی به خرید یک دستگاه جدید یا درگیرشدن با زیرساخت فیزیکی نیست.
استفاده از SDN پردازش بیگدیتا را آسانتر کرده و همچنین پشتیبانی و مدیریت ترافیک ابری را به راحتی امکانپذیر میکند. با استفاده از این معماری بهتر میتوان ترافیک مربوط به تعداد زیادی آدرس IP و ماشین مجازی را مدیریت کرد. شبکههای نرمافزارمحور باعث میشوند زیرساخت مقیاسپذیر و Agile شده و مدیریت پالیسیها و امنیت زیرساخت آسانتر شود.
با وجود این مزایا، روند روزافزون استفاده از SDN در دیتاسنترها امری طبیعی است. همین مساله باعث شده برای افرادی که قصد کار در دیتاسنترها را دارند، آشنایی با دیتاسنترهای مبتنی بر SDN امری ضروری باشد.
همانطور که در بالا گفتیم، آشنایی با دیتاسنترهای مبتنی بر شبکههای نرمافزارمحور برای افرادی که قصد کار در حوزه دیتاسنتر را دارند امری ضروری به شمار میرود؛ این وبینار رایگان با حضور مهندس عارف ملایی به عنوان مدرس نیز همین هدف را دنبال کرده و در این راستا سرفصلهای زیر را پوشش میدهد:
شبکهی نرمافزارمحور یا Software-Defined Network (SDN) به نوعی از شبکه گفته میشود که از کنترلرهای مبتنی بر نرمافزار یا رابطهای برنامهنویسی اپلیکیشن (API) برای برقرار ارتباط با زیرساخت سختافزاری و هدایت ترافیک روی شبکه استفاده میکند.
این مدل شبکه، با مدلهای سنتی متفاوت است؛ در مدلهای سنتی از دستگاههای سختافزاری اختصاصی (مانند روترها و سوییچها) برای کنترل ترافیک شبکه استفاده میشود؛ اما SDN میتواند از طریق نرمافزار یک شبکهی مجازی را ایجاد و کنترل کند – و یا سختافزارهای سنتی را کنترل کند. شبکهی SDN سازمانها را قادر میکند روتینگ پکتهای داده را از طریق یک سرور مرکزی انجام دهند.
شبکهای که با معماری SDN طراحی شده باشد، هم انعطافپذیری بالایی داشته و هم میتواند محصولات تامینکنندههای مختلف را در خود جای دهد. این دو ویژگی مزایای بسیاری برای اپراتورهای دیتاسنترها، اپراتورهای شبکه، مشتریان و کاربران نهایی دارند. با SDN، بهروزرسانی یک پالیسی یا بهینهسازی شبکه برای یک اپلیکیشن خاص صرفا نیاز به برنامهنویسی یک نرمافزار دارد و نیازی به خرید یک دستگاه جدید یا درگیرشدن با زیرساخت فیزیکی نیست.
استفاده از SDN پردازش بیگدیتا را آسانتر کرده و همچنین پشتیبانی و مدیریت ترافیک ابری را به راحتی امکانپذیر میکند. با استفاده از این معماری بهتر میتوان ترافیک مربوط به تعداد زیادی آدرس IP و ماشین مجازی را مدیریت کرد. شبکههای نرمافزارمحور باعث میشوند زیرساخت مقیاسپذیر و Agile شده و مدیریت پالیسیها و امنیت زیرساخت آسانتر شود.
با وجود این مزایا، روند روزافزون استفاده از SDN در دیتاسنترها امری طبیعی است. همین مساله باعث شده برای افرادی که قصد کار در دیتاسنترها را دارند، آشنایی با دیتاسنترهای مبتنی بر SDN امری ضروری باشد.
همانطور که در بالا گفتیم، آشنایی با دیتاسنترهای مبتنی بر شبکههای نرمافزارمحور برای افرادی که قصد کار در حوزه دیتاسنتر را دارند امری ضروری به شمار میرود؛ این وبینار رایگان با حضور مهندس عارف ملایی به عنوان مدرس نیز همین هدف را دنبال کرده و در این راستا سرفصلهای زیر را پوشش میدهد: