بعد از چند ساعت کارکردن با نسخه‌ی نشت‌شده‌ی معروف ویندوز 11 که حالا سر زبان‌ها افتاده، به یک نتیجه‌ی غیرمنتظره رسیدم: این نسخه خیلی شبیه macOS شده! البته برای این ادعا دلیل هم دارم: ویندوز 11، یا حداقل این نسخه اولیه که به دست ما رسیده، اساسا یک نسخه‌ی مرتب‌شده و تمیزتر از ویندوز 10 است. در این نسخه چند بهینه‌سازی که انتظار داشتیم در Window 10X ببینیم انجام شده، ولی حالا که در عمل آن را تجربه کرده‌ام، واقعا حس می‌کنم حال و هوای مک را دارد.
واضح‌ترین تفاوت Task Bar جدید است که حالا وسط قرار گرفته. البته نحوه کار آن مانند نسخه‌های قبلی تغییری نکرده و همان عملکردی را دارد که از ویندوز 95 به بعد داشته است. منوی استارت جدید، برنامه‌های فعال و میانبرهای پین‌شده، در این تسک‌بار قرار گرفته‌اند. ولی در این نسخه، در تسک‌بار فقط آیکون‌ها نمایش داده می‌شوند؛ حداقل من نتوانستم گزینه‌ای پیدا کنم که لیبل‌ها (یا همان Title پنجره‌ها) در تسک‌بار نشان داده شود. چندسالی است که مایکروسافت سعی داشته این ظاهر را جا بیندازد، ولی من به عنوان یک کاربر ویندوزی هیچ‌وقت از آن خوشم نیامده. من ترجیح می‌دهم قبل از این که روی آیکون تسک‌بار کلیک کنم، دقیقا بدانم کدام پنجره از یک اپلیکیشن یا کدام پوشه را باز می‌کنم.
البته بعد از چند ساعت کارکردن، به این جنبه از طراحی ویندوز 11 عادت کردم. در عمل این نسخه شما را مجبور می‌کند از حالت پیش‌فرض تسک‌بار در ویندوز 7، ویندوز 8 و ویندوز 10 استفاده کنید. درست مانند گذشته، با بردن موس روی آیکون یک اپلیکیشن می‌توانید پنجره‌های باز را ببینید. وسط بودن تسک‌بار باعث می‌شود ظاهر آن خیلی شبیه به Dock سیستم‌عامل مک شود، که همیشه روی آیکون‌های اپلیکیشن‌ها تمرکز داشته است. این تغییر نسبتا کوچکی است، ولی در کنار حذف کامل لیبل‌ها از تسک‌بار، تا حد خیلی زیادی باعث می‌شود رابط کاربری تمیزتر به نظر برسد.
اگر از تغییر در ویندوز خوشتان نمی‌آید، نگران نباشید! می‌توانید تسک‌بار را به سمت چپ صفحه هم انتقال دهید. البته من شخصا حالت پیش‌فرض را که تسک‌بار وسط صفحه باشد ترجیح می‌دهم. اگر اپلیکیشن‌های زیادی باز نکرده باشید، این طراحی باعث متعادل‌ترشدن ظاهر صفحه می‌شود. علاوه بر این، من چندان دوست ندارم برای کلیک روی آیکون یک اپلیکیشن، موس را تا گوشه پایین-چپ صفحه بیاورم.
در نسخه نشت‌شده‌ی ویندوز 11، منوی استارت هم به کلی بازسازی شده است، که قطعا بحث‌های زیادی را بین طرفداران ویندوز به دنبال خواهد داشت. این منوی جدید به طور پیش‌فرض، در قسمت بالا مجموعه‌ای از میانبرهای پین‌شده‌ی اپلیکیشن‌ها و در پایین چند اپلیکیشن پیشنهادی را نشان می‌دهد. برای دیدن بقیه‌ی منوی استارت، باید روی دکمه‌ی All Apps کلیک کنید. گزینه‌هایی هم برای نمایش اپلیکیشن‌های اخیرا افزوده‌شده و اپلیکیشن‌های پرکاربرد وجود دارد، ولی ظاهرا این گزینه‌ها از ویندوز 10 باقی مانده‌اند و فعلا فعال‌کردن آن‌ها چیزی را در این منوی جدید تغییر نمی‌دهد.
طرفداران ویندوز ممکن است با هر تغییری در ویندوز مخالف باشند. هر چه باشد، یکی از دلایل استقبال گسترده از ویندوز 10 این بود که منوی استارت را به شکوه سابق آن بازگرداند! آن هم بعد از این که ویندوز 8 تلاش کرد یک منوی استارت تمام‌صفحه را به جا بیندازد و با یک شکست تمام‌عیار روبه‌رو شد. البته در واقعیت، این جنبه از طراحی ویندوز 11 احتمالا برای کاربر امروزی منطقی‌تر است. درست مانند تسک‌بار، این تغییر هم برای کمترکردن شلوغی‌های رابط کاربری است. خیلی وقت است که من به ندرت منوی استارت ویندوز 10 را اسکرول می‌کنم، به همین خاطر است که اعتقاد دارم گشتن در یک مجموعه‌ی نسبتا بزرگ از اپلیکیشن‌های پین‌شده، هم آسان‌تر و هم منطقی‌تر به نظر می‌رسد. ضمن این که اگر عجله داشته باشم، هم‌چنان می‌توانم کلید ویندوز را بزنم و سریع شروع به تایپ نام اپلیکیشن مورد نظرم کنم. مایکروسافت صرفا کار ما را راحت کرده تا دیگر مجبور نباشیم در کل منوی استارت دنبال یک اپلیکیشن بگردیم.
اگر کاربر ویندوز باشید، قطعا با قابلیت اسنپ (snap) پنجره‌ها در ویندوز 10 آشنا هستید؛ قابلیتی که به شما اجازه می‌دهد پنجره را به کناره‌های صفحه بکشید تا نیم‌صفحه شود، یا آن را به گوشه صفحه بکشید تا یک‌چهارم صفحه را اشغال کند. در ویندوز 11، مایکروسافت یک قابلیت هوشمندانه اضافه کرده که با استفاده از آن می‌توانید پنجره‌ها را بدون نیاز به کشیدن به کنار صفحه اسنپ کنید. در این نسخه، وقتی موس را روی آیکون Maximize در نوار بالای اپلیکیشن نگه دارید، یک منوی کوچک باز می‌شود که می‌توانید روی آن یک موقعیت روی صفحه را انتخاب کنید تا پنجره آن‌جا قرار گیرد. شاید من زیادی نسبت به ویندوز وسواس داشته باشم، اما به نظر من این قابلیت به تنهایی، نحوه کارکردن من در ویندوز را از اساس تغییر خواهد داد. من از تغییر سایز دستی پنجره‌ها متنفرم، و همیشه به نظرم قابلیت اسنپ خودکار در ویندوز 10 کمی شلخته عمل می‌کرده است.
اگر بخواهم صادقانه بگویم، ویندوز 11 یک گام بزرگ از macOS هم جلوتر رفته است. با وجود این که مک در طراحی پیشرفت‌های زیادی داشته، به نظر من مدیریت پنجره‌ها روی این سیستم عامل همیشه آشفته و شلخته بوده است. من معمولا برای جابه‌جاشدن بین تمام پنجره‌ها، متکی به قابلیت Apple Expose بوده‌ام. بدون این قابلیت، مک واقعا اذیت‌کننده می‌شود.
علاوه بر تسک‌بار، منوی استارت و امکانات سایزبندی پنجره‌ها، چند به‌روزرسانی در ظاهر و طراحی هم انجام شده‌اند که حس و حالی مدرن به ویندوز 11 می‌دهند. در این نسخه، گوشه‌های پنجره‌ها اندکی گرد شده‌اند و سراسر سیستم‌عامل، آیکون‌های تغییریافته به چشم می‌خورند. صدای استارت‌آپ و چند صدای سیستمی دیگر هم تغییر کرده‌اند، ولی این تغییرات را نمی‌توان تحولات بزرگی دانست. با این وجود، دیدن یک اپلیکیشن Xbox حس خوبی دارد؛ با این اپلیکیشن می‌توانید به تمام چیزهایی که در GamePass دارید، و هم‌چنین امکانات ارتباطی Xbox دسترسی داشته باشید. در این نسخه ویجت‌ها هم برگشته‌اند، با این که تجربه نشان داده چندان در ویندوز به‌دردبخور نیستند. ما هنوز منتظر تغییرات بزرگ در این نسخه هستیم – مثل مایکروسافت استور بازسازی‌شده که شایعاتی درباره آن وجود دارد.
تا این‌جای کار، ویندوز 11 یک آپدیت بزرگ برای ویندوز 10 به نظر می‌رسد. من حتی توانستم ویندوز 10 را بدون مشکل به این نسخه ارتقا دهم، و تمام اپلیکیشن‌هایی که نصب کرده بودم روی این نسخه هم به خوبی کار می‌کردند. ولی به یاد داشته باشید که چیزی که فعلا در دسترس ماست، یک نسخه‌ی ابتدایی نشت‌کرده از این سیستم‌عامل است. طبق شنیده‌های من، این نسخه صرفا بخش‌هایی از یک Build کامل‌نشده از ویندوز 11 را در خود دارد. بدون شک امکانات بسیار بیشتری در راه هستند. ولی باز هم اگر مایکروسافت صرفا روی همین ایده‌ی اصلی تمرکز کند که ویندوز را تمیزتر و مرتب‌تر کند و کاربری آن را ساده‌تر، حداقل خیالمان راحت است که ویندوز 11 یک ویندوز 8 دیگر نخواهد بود!
ویندوز عجیبیه
حس می کنم سرعتش نسبت به ویندوز ۱۰ بالاتر رفته ولی هنوز یه سری باگ داره که اونم بخواطر اینه که فعلا ویندوز کامل نشده
ولی از همه بدتر حفره امنیتی هست که خودم شناساییش کردم. دسترسی که میشه از این باگ گرفت درحدی هست که هکر بتونه مثل سیستم خودش ویندوز رو کنترل کنه.
دوستانی که تو این زمینه کار می کنن یه اسکن بکنن متوجه قضیه میشن. قسمتی توی ویندوز هست که وقتی سیستم گم شد بشه لپتاب رو پیدا کرد. رو این قسمت خیلی کار نشده و میشه به ویندوز۱۱ جدید نفوذ کرد.
حالا این یه دونه باگ بود که من پیدا کردم. حتما باگ های دیگه ای هم داره. پس تا وقتی خود مایکروسافت رسما منتشرش نکرده ازش استفاده نکنید یا روی مجازی ساز ها نصبش کنید.