Cryptojacking چیست ؟

Cryptojacking یا رمزکاوی مخفی، نوعی حمله سایبری است که در آن مهاجم بدون اطلاع یا رضایت کاربر، از منابع سخت‌افزاری دستگاه او (مثل CPU یا GPU) برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می‌کند. این کار اغلب با استفاده از بدافزارها یا اسکریپت‌های مخفی در وبسایت‌ها انجام می‌شود. به جای اینکه مهاجم از تجهیزات خود برای استخراج رمزارز استفاده کند، از توان پردازشی سیستم قربانیان بهره‌برداری می‌کند و سود حاصل از استخراج به کیف پول دیجیتال مهاجم واریز می‌شود.

اثرات این نوع حمله شامل کاهش سرعت سیستم، افزایش مصرف انرژی و استهلاک سریع‌تر دستگاه قربانی است. همچنین، شناسایی این حمله می‌تواند دشوار باشد زیرا به گونه‌ای طراحی شده است که در پس‌زمینه به طور پنهان عمل کند.

راه‌های جلوگیری از کریپتوجکینگ شامل استفاده از نرم‌افزارهای ضدبدافزار، به‌روزرسانی منظم مرورگرها و سیستم‌عامل، و استفاده از افزونه‌های مسدودکننده‌ی اسکریپت‌های مشکوک است.

طریقه استفاده هکر ها از حملات Cryptojacking

هکرها برای اجرای حملات Cryptojacking به روش‌های مختلفی اقدام می‌کنند. این حملات به طور کلی به دو شکل اصلی انجام می‌شود:

  1. بدافزارها و تروجان‌ها

هکرها معمولاً از طریق بدافزارها یا تروجان‌ها وارد سیستم قربانیان می‌شوند. این بدافزارها ممکن است از راه‌های مختلفی نظیر:

  • ایمیل‌های فیشینگ: ایمیل‌هایی که حاوی پیوندهای مخرب یا فایل‌های آلوده به بدافزار هستند. کاربر با باز کردن این لینک‌ها یا فایل‌ها، بدون اطلاع خود بدافزار را نصب می‌کند.
  • دانلود نرم‌افزارهای مشکوک: هکرها ممکن است نرم‌افزارهای به ظاهر کاربردی ولی آلوده به بدافزار را در اینترنت منتشر کنند. با نصب این برنامه‌ها، سیستم قربانی به ابزار استخراج رمزارز تبدیل می‌شود.

پس از نصب بدافزار، آن به صورت مخفیانه شروع به استفاده از منابع سیستم (پردازنده و کارت گرافیک) برای استخراج رمزارز می‌کند. این فرایند معمولاً در پس‌زمینه اجرا می‌شود تا کاربر متوجه استفاده زیاد از منابع سیستم خود نشود.

  1. اسکریپت‌های مخرب در وبسایت‌ها

این روش که به آن “کریپتوجکینگ مبتنی بر مرورگر” گفته می‌شود، به این صورت است که هکرها اسکریپت‌های جاوااسکریپت مخصوص استخراج رمزارز را در وبسایت‌ها یا تبلیغات آنلاین تزریق می‌کنند. زمانی که کاربر به آن وبسایت‌ها مراجعه می‌کند، این اسکریپت به طور خودکار در مرورگر او اجرا می‌شود و از منابع سیستم او برای استخراج رمزارز استفاده می‌کند.

  • وبسایت‌های هک‌شده یا آلوده: هکرها اسکریپت‌های استخراج را در کد یک وبسایت جاسازی می‌کنند و هر بازدیدکننده‌ای که به سایت سر بزند، بدون اطلاع خود بخشی از منابع پردازشی سیستمش به استخراج اختصاص داده می‌شود.
  • تبلیغات آلوده: تبلیغاتی که در صفحات وب ظاهر می‌شوند نیز ممکن است حاوی اسکریپت‌های کریپتوجکینگ باشند. حتی اگر کاربر روی تبلیغ کلیک نکند، باز هم ممکن است اسکریپت فعال شود.

تکنیک‌های مورد استفاده هکرها برای پنهان‌کاری

  • کاهش مصرف منابع: هکرها از اسکریپت‌های بهینه استفاده می‌کنند تا فقط بخش کوچکی از منابع سیستم قربانی استفاده شود، به طوری که کاربر متوجه کندی ناگهانی سیستم نشود.
  • اجرای کد در پس‌زمینه: اغلب بدافزارهای کریپتوجکینگ به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در پس‌زمینه سیستم بدون نمایش هیچ علامتی اجرا می‌شوند.

راه‌های مقابله:

  • استفاده از افزونه‌های مرورگر مثل NoCoin که اسکریپت‌های استخراج رمزارز را مسدود می‌کند.
  • به‌روزرسانی مداوم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل برای جلوگیری از سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌ها.
  • استفاده از آنتی‌ویروس و نرم‌افزارهای ضدبدافزار که می‌توانند این نوع حملات را شناسایی و متوقف کنند.

نقش حملات Cryptojacking در امنیت سایبری

حملات Cryptojacking تأثیرات قابل‌توجهی بر امنیت سایبری دارند، زیرا این نوع حملات می‌توانند به‌طور پنهانی امنیت سیستم‌ها و شبکه‌ها را به خطر بیندازند. در ادامه نقش این حملات در امنیت سایبری و تاثیرات آن‌ها را بررسی می‌کنیم:

  1. استفاده مخفیانه از منابع سیستم

Cryptojacking به‌طور پنهانی از منابع سیستم قربانیان برای استخراج رمزارز استفاده می‌کند، بدون اینکه آن‌ها متوجه شوند. این امر به معنای افزایش استفاده از پردازنده، کارت گرافیک و انرژی برق است که می‌تواند منجر به:

  • کاهش سرعت سیستم‌ها: افزایش بار پردازشی بر روی سیستم‌ها باعث کندی عملکرد آن‌ها می‌شود و کاربران ممکن است این مشکل را به خطاهای نرم‌افزاری نسبت دهند، نه حمله سایبری.
  • افزایش هزینه‌های انرژی: استفاده بیش از حد از منابع پردازشی باعث افزایش مصرف برق می‌شود که می‌تواند هزینه‌های بیشتری را برای سازمان‌ها یا کاربران فردی ایجاد کند.
  1. ناتوانی در تشخیص و مقابله

یکی از ویژگی‌های برجسته حملات Cryptojacking این است که به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در پس‌زمینه و به صورت مخفی اجرا شوند. این پنهان‌کاری باعث می‌شود که بسیاری از کاربران، حتی مدیران شبکه، تا زمانی که عملکرد سیستم‌ها به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر قرار نگیرد، متوجه حمله نشوند. همین مسئله چالش‌های زیر را برای امنیت سایبری ایجاد می‌کند:

  • کشف و ردیابی دشوار: شناسایی این نوع حملات به دلیل رفتار غیرمخرب در سطح کاربری (عدم نمایش پیام‌های هشداری یا خرابی سیستم) کار آسانی نیست. معمولاً استفاده از ابزارهای پیشرفته امنیتی برای شناسایی این حملات ضروری است.
  • غفلت از تهدیدات بزرگتر: سازمان‌ها و کاربران ممکن است به دلیل ناشناخته بودن حمله به Cryptojacking، دیگر تهدیدات امنیتی را نادیده بگیرند. این می‌تواند به هکرها امکان نفوذ عمیق‌تر به شبکه‌ها و دسترسی به اطلاعات حساس‌تر را بدهد.
  1. افزایش سطح تهدید برای شبکه‌ها و سازمان‌ها
  • شبکه‌های سازمانی: حملات Cryptojacking می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی کارایی شبکه‌ها را مختل کنند، به‌ویژه در زیرساخت‌های بزرگ. این می‌تواند منجر به کاهش بهره‌وری کارکنان و حتی اختلال در عملکرد سیستم‌های حیاتی شود.
  • آسیب‌پذیری در برابر حملات پیچیده‌تر: حملات کریپتوجکینگ می‌توانند یک نقطه ورود برای سایر حملات پیچیده‌تر مثل باج‌افزارها یا سرقت اطلاعات باشند. هکرها ممکن است از این روش برای بررسی آسیب‌پذیری‌های سیستم و اجرای حملات جدی‌تر استفاده کنند.
  1. افزایش پیچیدگی در امنیت سایبری

حملات Cryptojacking با استفاده از تکنیک‌های پیچیده مانند استفاده از کدهای جاوااسکریپت در وبسایت‌ها یا بدافزارهای پیشرفته، باعث شده‌اند که نیاز به راهکارهای امنیتی پیشرفته‌تر و به‌روزرسانی مداوم سیستم‌ها بیشتر احساس شود. سازمان‌ها باید روش‌های جدیدتری برای مقابله با این نوع حملات به کار گیرند، از جمله:

  • نظارت مداوم بر منابع سیستمی: پایش عملکرد سیستم‌ها و نظارت بر میزان استفاده از CPU و GPU می‌تواند یکی از راه‌های مؤثر برای شناسایی حملات باشد.
  • به‌کارگیری ابزارهای امنیتی جدید: استفاده از نرم‌افزارهای خاص برای شناسایی و جلوگیری از حملات Cryptojacking ضروری است. ابزارهای مدرن امنیت سایبری می‌توانند کدهای مخرب استخراج را شناسایی و متوقف کنند.
  1. آسیب‌پذیری بیشتر دستگاه‌های IoT

حملات Cryptojacking می‌توانند دستگاه‌های اینترنت اشیاء (IoT) را هدف قرار دهند، زیرا بسیاری از این دستگاه‌ها از نظر امنیتی ضعیف هستند و به طور مداوم به‌روزرسانی نمی‌شوند. با نفوذ به دستگاه‌های IoT، هکرها می‌توانند تعداد زیادی از این دستگاه‌ها را به شبکه استخراج رمزارز خود متصل کنند که باعث کاهش کارایی این دستگاه‌ها و حتی از کار افتادن آن‌ها می‌شود.

نتیجه‌گیری

حملات Cryptojacking چالش بزرگی در حوزه امنیت سایبری محسوب می‌شوند. این نوع حملات، در عین حال که کم‌هزینه و بی‌صدا هستند، می‌توانند به‌طور گسترده سیستم‌ها را به خطر بیندازند و منابع آن‌ها را به نفع هکرها مصرف کنند. مقابله با این تهدیدات نیازمند آگاهی بیشتر، استفاده از ابزارهای پیشرفته امنیتی و پایش مداوم منابع سیستم‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *