امنیت سایبری، به محافظت از سیستم‌های متصل به اینترنت، مانند سخت افزارها و نرم افزارها و همچنین اطلاعات، دربرابر تهدیدات سایبری گفته می‌شود. این روش، توسط کارشناسان امنیت اطلاعات و شرکت‌ها برای محافظت در برابر دسترسی غیرمجاز به مراکز داده و سایر سیستم‌های رایانه‌ای استفاده می‌شود.
هدف از اجرای سیاست‌های امنیت سایبری، این است که رایانه‌ها، سرورها، شبکه‌ها، دستگاه‌های تلفن همراه و داده‌های ذخیره شده در این دستگاه‌ها، در وضعیت امنیتی مناسبی قرار بگیرند و از حمله مهاجمان در امان باشند. حملات سایبری می‌تواند برای دسترسی، حذف یا اخاذی از اطلاعات حساس سازمان یا کاربران استفاده شود. تمام صنایع از جمله صنایع پزشکی، دارویی، غذایی، سازمان‌های دولتی و حتی دولت‌ها، همه ممکن است مورد هدف حملات سایبری قرار بگیرند و اطلاعات حساس‌شان به دست افرادی بیفتد که نیت‌های خرابکارانه‌ای دارند.
رویه‌های امنیت سایبری با توسعه فناوری‌هایی که راه‌های جدیدی را برای حملات سایبری ایجاد می‌کنند، در حال تغییر است. علاوه براین، با این که حملات سایبری به صورت عمده، سازمان‌های بزرگ را هدف قرار می‌دهند، اما سازمان‌های کوچک هم باید نگران نقض امنیتی در سازمان خود باشند زیرا ممکن است مورد هدف ویروس‌ها، باج افزارها و یا حملات فیشینگ قرار بگیرند.
به منظور حمایت از دارایی‌های سازمان‌ها، کارمندان و افراد، سازمان‌ها باید ابزارها و خدمات امنیت سایبری، آموزش‌ها، رویکردهای مدیریت ریسک و سیستم‌های به‌روزرسانی مداوم را با تغییر و تکامل فناوری‌ها، به کار گیرند. درحقیقت، سازمان‌ها باید با استفاده از سیاست‌های امنیتی، راهکارهایی به منظور کاهش ریسک و همچنین مدیریت آن، در پیش گیرند.
مطلب زیر می‌تواند برای شما مفید باشد:
انواع تهدیدات امنیت سایبری
روند سازگاری با فناوری‌های جدید، روندهای امنیتی و هوش تهدید، وظیفه چالش برانگیزی برای سازمان‌ها است. با این حال، برای محافظت از اطلاعات و سایر دارایی‌ها در برابر تهدیدات سایبری (که انواع بسیاری دارد) ضروری است. تهدیدات سایبری می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- Malware یا بدافزار نوعی نرم‌افزار مخرب است که از فایل و برنامه‌ای برای صدمه زدن به رایانه‌ها استفاده می‌کند. Malwareها انواع مختلفی دارند مانند کرم‌ها، ویروس‌ها، تروجان‌ها و جاسوس افزارها
- Ransomware یا باج افزار نوعی بدافزار است که در آن مهاجم فایل‌های سیستم رایانه‌ای را قفل می‌کند (معمولا از طریق رمزگذاری) و خواستار پرداخت باج برای رمزگشایی فایل‌ها می‌شود.
- Social Engineering یا مهندسی اجتماعی حمله ای است که متکی به تعامل انسان‌ها برای فریب کاربران به منظور شکستن رویه‌های امنیتی، برای به دست آوردن اطلاعات حساس است. درحقیقت در این نوع حملات، مهاجم از اطلاعاتی که خود قربانی در اختیار او قرار می‌دهد استفاده می‌کند تا اطلاعات حساس را به سرقت ببرد.
- Phishing یا فیشینگ نوعی کلاهبرداری است که در آن ایمیل‌های کلاهبرداری و جعلی ارسال می‌شود که شبیه ایمیل از منابع معتبر است و کاربر را به نوعی فریب می‌دهد. هدف از این ایمیل‌ها سرقت اطلاعات حساس مانند کارت اعتباری یا اطلاعات ورود به سیستم بانکی است.
مطلب زیر می‌تواند برای شما مفید باشد:
عناصر امنیت سایبری
تضمین کارایی امنیت سایبری، نیاز به هماهنگی اقدامات امنیتی انجام شده در سراسر سیستم‌های اطلاعاتی دارد، مانند:
- امنیت نرم افزار
- امنیت اطلاعات
- امنیت شبکه
- پلن‌های بازیابی از حوادث/برنامه ریزی تداوم کسب و کار
- عملیات امنیت
- آموزش کاربران نهایی
رویکرد سنتی در امنیت سایبری این بوده که منابع را روی اجزای مهم سیستم و محافظت در برابر بزرگترین تهدیدات شناخته شده متمرکز کنیم. اما این کار به معنی نیست که اجزای نامشخص را ترک کنیم و از سیستم‌ها در برابر تهدیدات کم خطرتر محافظت نکنیم.
برای مقابله با تهدیدات فعلی، سازمان‌هایی که در حوزه مشاروه امنیت فعالیت می‌کنند، رویکردی پیشگیرانه‌تر و تطبیقی‌تر را توصیه می‌کنند. به عنوان مثال، موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) دستورالعمل‌های به روز شده ای را در چارچوب ارزیابی ریسک خود صادر کرده است که تغییر جهت نظارت مستمر و ارزیابی در زمان واقعی را توصیه می‌کند.
نسخه 1.1 فریمورک بهبود زیرساخت‌های بحرانی در آوریل 2018 منتشر شد. فریمورک امنیت سایبری اختیاری، که برای استفاده در صنایع بانکی، ارتباطات، دفاع و انرژی ایجاد شده است، توسط همه بخش‌ها از جمله دولت‌های فدرال و ایالتی قابل تصویب است. دونالد ترامپ دستورالعمل اجرایی صادر كرد كه از آژانس‌های فدرال می‌خواهد فریمورک امنیت سایبری NIST (NIST CSF) را در ماه مه سال 2017 تصویب كنند.
در نتیجه نظارت و کنترل خطرات امنیتی، سرمایه‌گذاری در فناوری‌ها و خدمات امنیت سایبری در حال افزایش است. در گذشته، موسسه گارتنر پیش بینی کرده بود که هزینه‌های جهانی برای محصولات و خدمات امنیت اطلاعات در سال 2018 به 114 میلیارد دلار برسد و با افزایش 8.7٪، در سال 2019 به 124 میلیارد دلار افزایش یابد. در سال 2019، گارتنر همچنین پیش‌بینی کرده بود که هزینه‌های مربوط به امنیت سازمانی و مدیریت ریسک، 11٪ در سال 2020 در مورد خاورمیانه و شمال آفریقا رشد کند.
مزایای بهبود امنیت سایبری
مزایای بهبود شرایط امنیت سایبری شامل موارد زیر است:
- محافظت از کسب و کارها در برابر بدافزارها، باج افزارها، فیشینگ و مهندسی اجتماعی
- محافطت از اطلاعات و شبکه‌ها
- جلوگیری از دسترسی کاربران غیرمجاز
- بهبود زمان بازیابی از حوادث پس از ایجاد حادثه امنیتی
- محافظت از کاربران نهایی
- محافظت از اعتبار سازمان‌ها
امنیت سایبری با چه چالش‌هایی روبه‌رو است؟
موضوع امنیت سایبری به‌طور مداوم توسط مواردی از قبیل هکرها، از دست دادن اطلاعات، حفظ حریم خصوصی، مدیریت ریسک و تغییر استراتژی‌های امنیت سایبری، به چالش کشیده می‌شود. همچنین، درحال حاضر هیچ نشانه‌ای از کاهش حملات سایبری نیز وجود ندارد. علاوه بر این، با توجه به افزایش نقاط ورودی که برای حملات به‌وجود آمده است، تدابیر امنیتی بیشتری برای امنیت شبکه‌ها و دستگاه لازم است.
یکی از مهمترین عناصر امنیت سایبری، تحول در ماهیت خطرات امنیتی است. با ظهور فناوری‌های جدید و استفاده از این فناوری‌ها و روش‌های جدید، راه‌های جدید حمله سایبری نیز توسعه می‌یابد. تطابق با این تغییرات و پیشرفت حملات می‌تواند برای سازمان‌ها چالش برانگیز باشد با ذکر این نکته که باید شیوه‌های محافظت در برابر حملات سایبری نیز به‌روز شود. این کار همچنین شامل اطمینان از تغییر همه عناصر امنیت سایبری و محافظت در برابر آسیب‌پذیری‌های احتمالی می‌شود. این موضوع به ویژه می‌تواند برای سازمان‌های کوچکتر، چالش برانگیزتر باشد.
علاوه براین، امروزه اطلاعات بالقوه زیادی از افراد وجود دارد که سازمان‌ها باید از آن‌ها محافظت کنند. با جمع‌آوری داده‌های بیشتر توسط افراد مهاجم و خرابکار، احتمال وقوع جرایم سایبری که قصد سرقت اطلاعات شخصی شناسایی شده را دارد، نگرانی دیگری است. به عنوان مثال، سازمانی که اطلاعات شناسایی شخصی را در فضای ابری ذخیره می‌کند، ممکن است در معرض حمله باج افزار قرار بگیرد و باید از آنچه در توان دارد برای جلوگیری از نقض اطلاعات ذخیره شده در فضای ابری استفاده کند.
رویه امنیت سایبری همچنین باید برای آموزش کاربر نهایی نیز برنامه ریزی دقیقی داشته باشد، زیرا یک کارمند ممکن است به طور تصادفی ویروس را در محیط کار روی رایانه کاری، لپ تاپ یا تلفن هوشمند خود وارد کند و موجب صدمه به شبکه سازمانی شود. مواردی از این دست که براساس عدم آگاهی کاربر اتفاق می‌افتد، با آموزش‌های پیوسته و برنامه‌ریزی شده، از بین خواهند رفت.
یکی دیگر از چالش‌های بزرگ امنیت سایبری، شامل کمبود نیروی تخصصی در این حوزه است. هرچه رشد اطلاعات و تهدیدات امنیتی بیشتر می‌شود، نیاز به پرسنل متخصص امنیت سایبری به منظور تجزیه و تحلیل، مدیریت و پاسخگویی به حوادث نیز افزایش می‌یابد.
با این حال، پیشرفت‌های جدیدی در یادگیری ماشین و هوش مصنوعی (AI) برای کمک به سازماندهی و مدیریت اطلاعات آغاز شده است؛ اگرچه هنوز به تأثیرگذاری لازم نرسیده است.
ترجمه و تالیف: وحید علمی
مطلب زیر می‌تواند برای شما مفید باشد:
